Podstawowym celem wyceny maszyn, urządzeń, środków technicznych czy linii produkcyjnych jest oszacowanie ich wartości rynkowej czyli ceny, jaką gotowy jest zapłacić potencjalny nabywca w przypadku, gdy zachodzą następujące czynniki: strony są niezależne, nie działają w sytuacji przymuszenia, znają okoliczności i cechy środka będącego obiektem transakcji oraz istnieje odpowiedni czas na podjęcie decyzji.

Pierwszym etapem przeprowadzenia wyceny maszyny jest wizja. W jej trakcie dokonujesz oględzin i sprawdzasz stan techniczny wycenianego urządzenia. Pamiętaj, że warto zadawać w czasie wizji sporo pytań. Do sporządzenia profesjonalnej wyceny bowiem potrzebujesz sporej garści informacji o przedmiocie wyceny. Należą do nich: rok produkcji, model i typ urządzenia, producent, konstrukcja, dodatkowe wyposażenie. Również nie bez znaczenia są przebyte remonty i naprawy danego środka trwałego, jego wydajność, jak maszyna działa, jakie jest jej przeznaczenie.

Nastepnym krokiem w procesie oceny aszyn i urządzeń jest prawidłowa klasyfikacja aktywów do wyceny na dwie kategorie:

• Sprzęt zbywalny jest łatwiejszy do wyceny ze względu na dostępne dane potwierdzające jego reprodukcję lub koszt wymiany nowych i używanych szacunków rynkowych. Punkty odniesienia można opracować i wykorzystać do wydedukowania, wsparcia i objęcia wartości przedmiotu aktywów.
• Sprzęt specjalnego przeznaczenia ma tylko koszt wymiany jako nowy jako punkt odniesienia dla wyceny. Wszelkie szczególne braki w użyteczności lub starzenie się należy rozpatrywać i analizować w każdym przypadku z osobna, odpowiednio odzwierciedlając utratę wartości.

Kiedy już zebraliśmy potrzebne informacje i okreslilismy prawidłową klasyfikację aktywów pora na przejście do wyceny. Wartość rynkową przedmiotu szacuje się stosując podejście porównawcze, dochodowe lub kosztowe.

W podejściu porównawczym bierze się pod uwagę wartości porównywalnych transakcji na rynku pierwotnym/wtórnym. Kolejnym krokiem jest obranie odpowiednich korekt co do  wieku, stanu, użyteczności, miejsca, daty sprzedaży, rodzaj sprzedaży czy montażu i instalacji w nowym miejscu.  

 Podejście dochodowe bada zaś zdolność zarobkową badanych aktywów i może być bardzo przydatne, ale jest najmniej powszechną metodą wyceny poszczególnych części maszyn i urządzeń. Do wyceny maszyn i wyposażenia metodą dochodową często stosuje się dwie metody: (a) metodę bezpośredniej kapitalizacji oraz (b) metodę zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF).

Podejście kosztowe jest punktem wyjścia dla wielu wycen i opiera się na zasadzie substytucji, co oznacza, że ​​maksymalna wartość nieruchomości dla doświadczonego nabywcy byłaby kwotą obecnie wymaganą do budowy lub zakupu nowego składnika aktywów o takiej samej użyteczności. Jeżeli przedmiotowy składnik aktywów nie jest nowy, bieżący koszt należy skorygować o wszystkie formy amortyzacji na dzień wejścia w życie wyceny.

Należy pamiętać, że nie zawsze można uzyskać wiarygodną opinię o wartości przy zastosowaniu wyłącznie jednej metodologii. Ocenę jakości uzyskuje się dzięki rozsądnemu stosowaniu tych metodologii poprzez właściwe pomiary i inspekcje przedmiotowe maszyn, w połączeniu z doświadczeniem i oceną obiektywnego, wykwalifikowanego, niezależnego i certyfikowanego profesjonalnego rzeczoznawcy majątkowego jak Ty.

Deprecjacja

Po ustaleniu właściwego poziomu bieżącego kosztu należy dokonać odliczeń amortyzacyjnych. Rzeczoznawcy muszą rozważyć trzy rodzaje lub przyczyny amortyzacji:

• Czynniki techniczne (zużycie fizyczne) – to utrata wartości lub użyteczności środka trwałego, która występuje w wyniku zużycia lub wygaśnięcia jego okresu użytkowania w czasie, narażenia na czynniki naturalne lub środowisko obszaru procesu, wad wewnętrznych spowodowanych wibracjami i naprężeniami eksploatacyjnymi, oraz inne podobne czynniki.
• Czynniki funkcjonalne (zużycie funkcjonalne)– to utrata wartości lub użyteczności składnika aktywów spowodowana nieefektywnością lub nieadekwatnością samego składnika aktywów w porównaniu z bardziej wydajną, mniej kosztowną technologią wymiany. 
• Czynniki ekonomiczne (zużycie ekonomiczne) – to utrata wartości lub użyteczności składnika aktywów spowodowana czynnikami zewnętrznymi w stosunku do składnika aktywów, na przykład zwiększonymi kosztami surowców, robocizny lub mediów (bez kompensowania wzrostu ceny produktu), nowymi przepisami dotyczącymi ochrony środowiska, zmniejszony popyt na produkt, zwiększona konkurencja, inflacja, wysokie stopy procentowe lub inne podobne czynniki.

Proces wyceny to systematyczna procedura, która odpowiada na pytanie klienta – „Ile to jest warte?” Celem procesu wyceny jest dostarczenie klientowi opinii o wartości, z której wynika, że rzeczoznawca uwzględnił wszystkie czynniki mające istotny wpływ na wyceniany składnik aktywów.

Podsumowując, ten rodzaj wyceny na pierwszy rzut oka może budzić poczucie trudnego i skomplikowanego. Jednak warto zauważyć, iż każda nowa rzecz przysparza na samym początku problemów. Dlatego warto odbyć szkolenia które, będą w dużej mierze warsztatowe z wieloma przykładami. Tylko w taki sposób można zdobyć tą wiedzę na sam początek, a jak wiemy szkolić się warto a nawet TRZEBA!

Masz ciekawą historię i chciałbyś się nią podzielić napisz do nas : platformarm@gmail.com

Źródło:

Artykuł opracowany na podstawie: https://rzeczoznawca24.com/blog/290-wycena-maszyn-i-urzadzen-2/ oraz https://sobelcollc.com/articles/machinery-equipment-valuation-basics?fbclid=IwAR1nayrUXkvTbVstCNO9Hwt84-kgJuW6aGH6mI7-OMVlwae_24ISSo-IBAI